23 Οκτ 2010

Mίνας Ζεράις , Βραζιλία
Σκλάβοι στην γη της φράουλας


Στις αρχές του Σεπτέμβρη, η δημόσια συζήτηση στην Βραζιλία, ήταν πολύ απασχολημένη ενόψει των προεδρικών εκλογών, για να δώσει σημασία σε μια- έτσι και αλλιώς συνηθισμένη-  είδηση που πέρασε στα ψιλά. Οι κρατικές αρχές είχαν ανακοινώσει πως κατάφεραν να απελευθερώσουν πενήντα ένα εργάτες-σκλάβους από μια φάρμα παραγωγής φράουλας στα νοτιοδυτικά της χώρας, στην πολιτεία Μίνας Ζεράις,  ανάμεσα στους  δήμους Estiva και Cambui της νότιας επαρχίας του Pouso Alegre.  Η περιοχή  αποτελεί την πρωτεύουσα της βραζιλιάνικης φραουλοπαραγωγής, παράγοντας χιλιάδες τόνους κάθε χρόνο και καλύπτοντας το 60% περίπου της εθνικής ποσότητας. Οι φράουλες ήρθαν στις εύφορες πλαγιές των λόφων, πριν πενήντα χρόνια και κυριάρχησαν σε όλους τους παλιούς λαχανόκηπους καταλαμβάνοντας  σήμερα  πάνω από χίλια εξακόσια εκτάρια, χάρη στο ήπιο κλίμα, τα εύφορα  και πλούσια σε νερά εδάφη και στον ευεργετικό αέρα του Ατλαντικού που φτάνει  ανεμπόδιστα ως εδώ. Τριάντα χιλιάδες άνθρωποι υπολογίζεται πως ζούνε από αυτήν την παραγωγή που απαιτεί πολλά και προσεκτικά χέρια για την συγκομιδή. Η Estiva μάλιστα των δέκα χιλιάδων κατοίκων, καμαρώνει πως είναι η γη της φράουλας και κάθε καλοκαίρι οι τοπικές αρχές οργανώνουν ένα φεστιβάλ  για να γιορτάσουν την πετυχημένη παραγωγή.

9 Οκτ 2010

Αγκυρα-Ουλουντσαλάρ
Ο μικρός ήρωας με το σακάκι τουίντ


Το νεκροταφείο στο Καρσίκαγια στα περίχωρα της Άγκυρας, το μεγαλύτερο της τουρκικής πρωτεύουσας, σε μια περιοχή με πράσινους, χαμηλούς λόφους, άρχισε να λειτουργεί στα χίλια εννιακόσια εβδομήντα. Από την είσοδο Β, και διασχίζοντας την δημοσιά ανάμεσα σε ακακίες και κυπαρίσσια, ο υποψιασμένος επισκέπτης δεν θα δυσκολευτεί να βρεθεί ανάμεσα σε μια συστάδα μικρών σε έκταση, φτωχικών τάφων, που κρύβουν μέσα τους, μια σκληρή περίοδο της σύγχρονης Τουρκίας. Στο τμήμα αυτό του νεκροταφείου, οι στρατιωτικές και κρατικές αρχές έθαβαν στα γρήγορα και μυστικά τους εκτελεσμένους και δολοφονημένους νέους επαναστάτες, στα πρώτα χρόνια της δικτατορίας του Εβρέν. Ανάμεσα τους, ο τάφος του Ερντάλ Ερέν με μια μαρμάρινη λιτή επιγραφή, σημείο συνάντησης κάθε χρόνο εκατοντάδων νέων.